2. Boğaziçi Buluşması

“MÜZAKERELER SÜRECİNDE ÜNİVERSİTE GENÇLİĞİNİN ROLÜ”

KONULU SEMPOZYUMUN SONUÇ BİLDİRİSİ:

2. BOĞAZİÇİ YAKLAŞIMI

18 ARALIK 2005

İSTANBUL

 

16-18 Aralık 2005 tarihleri arasında Boğaziçi Üniversitesi’nde Avrupa Çalışmaları Merkezi Öğrenci Forumu (AÇMÖF) tarafından “AB Yolunda 2. Boğaziçi Buluşması: Müzakereler Sürecinde Üniversite Gençliğinin Rolü” konulu bir sempozyum düzenlenmiştir. Akademisyenler ve siyasetçiler tarafından, Türkiye’nin Avrupa Birliği ile tam üyelik müzakereleri sürecindeki ihtiyaçların ve önerilerin ifade edildiği açılış konferansının ardından 26 farklı üniversiteden ve 18 farklı bölümden 32 öğrenci birer bildiri sunmuştur. Bu bildiriler ve gerçekleştirilen fikir alışverişi dikkate alınarak ortak bir sonuç bildirisi oluşturulmuş ve oybirliğiyle kabul edilmiştir.

1999 Helsinki Zirvesi’nde Türkiye’nin adaylık statüsü kazanmasının ardından Türkiye’nin Avrupa Birliği ile entegrasyonunun gerçekleştirilebilirliği üzerine yoğunlaşan tartışmalar; Türkiye’nin 3 Ekim 2005’te üyelik müzakerelerine resmen başlaması ile farklı bir eksene taşınmalıdır. Artık Türkiye’nin AB’ye tam üyeliği bir proje değil, bir programdır. Dolayısıyla üzerinde durulması gereken asıl konu, Türkiye’nin tam üyelik hedefine en etkin biçimde ulaşabilmesi için atılması gereken adımlardır. En az on yıl sürmesi beklenen bu süreçte hükümetler, siyasi partiler, bürokrasi, iş dünyası, sendikalar, sivil toplum kuruluşları ve ilgili diğer gruplarla birlikte üniversite gençliği de iradesini ortaya koymalıdır. Avrupa’daki en genç nüfusun Türkiye’de bulunduğu düşünüldüğünde, geleceği etkileyecek en önemli  unsur olan üniversite gençliği müzakere sürecinde başrollerden birini üstlenmelidir.

Türkiye ve AB arasında yapılacak müzakerelerin üç önemli ayağı bulunmaktadır. Bunlar “Kopenhag kriterlerinin uygulanması”, “AB müktesebatının üstlenilmesi” ve “Sivil toplum diyaloğu” dur. 2. Boğaziçi Buluşması’nda, üniversite gençliği tarafından müzakere sürecinin “Sivil toplum diyaloğu” ayağında rol üstlenilmesinin gerekliliği üzerinde durulmuştur.

Müzakerelerin sağlıklı bir şekilde tamamlanabilmesi için, önümüzdeki on yıl içinde AB halklarının Türkiye’ye bakış açılarını değiştirmek önem taşımaktadır. Tarihsel süreçte oluşan önyargıların değiştirilmesi müzakereler sonunda Türkiye’nin üyeliğinin AB halkları tarafından onaylanmasını sağlayacağı gibi, aynı zamanda kültürel entegrasyonun başlayabilmesi için de önem taşımaktadır.

İç kamuoyunda ise AB ile ilgili bilinçlilik düzeyini arttırmanın ve AB’nin geleceği hakkında düşünmeye başlamanın önemi açıktır. Bu alanda gözle görülür başarı elde edilebilirse, müzakereler süreci daha katılımcı, şeffaf ve kontrol edilebilir olacaktır.

“AB Yolunda 2. Boğaziçi Buluşması” katılımcıları, üniversite gençliğinin sahip olduğu farklı AB vizyonları ve hayalleri çevresinde çalışma yapmalarını ve örgütlenmelerini sağlamanın önemi üzerinde durarak, gençliğin yekpare bir varlık olarak görülmemesi gerektiğini ortaya koymuşlardır. Üniversite gençliğinin geniş bir katılımla müzakere sürecine iradesini yansıtmasının yolu, bu temel prensibin hayata geçirilmesi olarak vurgulanmıştır.

Belirtilen noktalar ışığında, “AB Yolunda 2. Boğaziçi Buluşması” isimli sempozyumda şu konulara dikkat çekilmiştir:

• Gençlik örgütleri ve STK’ların akademik etkinlikler aracılığıyla müzakereler ve AB’nin geleceği üzerine tartışmalar başlatarak düşünce üretimine katkıda bulunmaları, iç kamuoyunu bilgilendirmek açısından önemlidir. Böylece gerek kendi bilgi birikimlerini, gerekse de kişi, kurum ve kuruluşlar arasındaki bilgi ve fikir paylaşımını aktif bir şekilde arttırmaları sağlanmış olacaktır. Yaratılan fikir paylaşımı, müzakere sürecinin kamuoyu tarafından daha denetlenebilir hale getirilmesini sağlayacaktır. Yazılı ve görsel basının etkin kullanımı da, kamuoyunun AB-Türkiye ilişkileri hakkında daha verimli ve nesnel bir şekilde bilgilendirilmesi açısından önem taşımaktadır.

• AB-Türkiye ilişkileri ile ilgili çalışmalar yapmak isteyen öğrenciler gerekli araçlara ve kaynaklara ulaşmakta güçlük çekmektedir. Bu açıdan, üniversitelerde Avrupa Birliği ile ilgili konularda verilen derslerin ve devlet ile özel sektör kuruluşlarında staj olanaklarının arttırılması için çaba gösterilmesi ve gerekli merciler üzerinde baskı kurulması gereklidir.

• Üniversitelerde verilen yabancı dil eğitiminin yetersizliği de üzerinde durulması gereken konulardan biridir. Türkiye’deki yabancı dil eğitimi açığının kapatılması için hem devletin hem de özel sektörün üzerine düşen görevleri gerçekleştirmesi gereklidir.

• Avrupa Birliği tarafından çeşitli programlar kapsamında Türkiye’ye sağlanan Bölgesel Kalkınma Fonları, Avrupa Yatırım Bankası Kredileri ve benzeri nitelikteki hibe ve kredi olanaklarından Türkiye’nin gerekli desteği elde edebilmesi için üniversite gençliğinin sürece aktif katılımı sağlanmalıdır.

• AB üyesi ülkelerin kamuoylarında ve Türkiye’de tarih içinde kemikleşen biz-öteki algılayışının ortadan kaldırılabilmesi için, üniversite gençliğinin öğrenci değişim programları ve AB Gençlik Eylemleri gibi önemli araçlardan daha çok faydalanması sağlanmalıdır. Bu açıdan, üniversite içinde ve dışında bu programlarla ilgili gerçekleştirilen bilgilendirme çalışmaları arttırılmalıdır. Ayrıca, AB üyesi ülkelerde yaşayan üniversite öğrencilerinin yaşadığı çeşitli sorunlar da dikkate alınarak, AB’nin eğitim ve sosyal politikaları üzerinde çalışmalar yapılması gerekmektedir.

• AB kamuoylarını yekpare görmeyip, ülkelere göre farklı halkla ilişkiler ve tanıtım stratejileri çizmek isabetli olacaktır. Bu stratejilerde Türkiye’nin Avrupalı diğer halklarla birlikte Avrupa’nın geleceği hakkında söz sahibi olduğunu ortaya koymak ve bu geleceği  kurmak konusunda sahip olduğu iradeyi Avrupa halklarına göstermek gereklidir.

• Üniversite gençliği, Avrupa Birliği’nin Türkiye hakkında aldığı bağlayıcı kararların takipçisi olmalıdır. Dolayısıyla, müzakereler boyunca ve sonrasında Türkiye ile ilgili kararlar verilirken Türkiye’nin eski ve yeni aday ülkelerle eşit kriterlere göre değerlendirilmesinin gerekliliği ifade edilmelidir. Aynı zamanda Avrupa entegrasyonunun ve Türkiye-AB ilişkilerinin geleceği açısından bu değerlendirmenin önemi her platformda vurgulanmalıdır.

• Türkiye’deki gençlik örgütlerinin ve STK’ların, kendileriyle benzer hedefler için çalışan AB’deki muadilleriyle birlikte düzenleyeceği ortak proje ve eylemler, hem kurulan bireysel ilişkiler sayesinde Türkiye’yi tanıtacak hem de kültürel ve sosyal entegrasyonun başlangıcı olacaktır. Bu amacı gerçekleştirmek için kurulacak bir İnternet portalı aracılığıyla, Türkiye ve AB üyesi ülkeler arasındaki sivil toplum diyaloğu güçlendirilmelidir.

Üniversite gençliğinin yukarıda ifade edilen hedefleri gerçekleştirmesi, Türkiye’nin AB ile  müzakere sürecinin demokratik kontrolü ve şeffaflığına katkı sağlayarak, üniversite gençliğinin sahip olduğu farklı iradeleri sürece yansıtacaktır. Bu sayede, müzakerelerin, taraflar arasındaki teknik bir süreçten toplumun birçok kesiminin katıldığı siyasi ve çoğulcu bir sürece dönüşmesi sağlanmış olacaktır.

Tüm bu ihtiyaç ve hedefler ışığında, 26 farklı üniversiteden ve 21 farklı bölümden AB Yolunda 2. Boğaziçi Buluşması Sempozyumu’na katılan ve aşağıda imzaları bulunan öğrenciler, müzakere sürecinin tarafları olan Avrupa Birliği ve Türkiye arasında karşılıklı güvenin sağlanması ve sürecin tam üyelik hedefine ulaşacağına dair inancın güçlendirilmesi konusunda her iki tarafa düşen sorumlulukların yerine getirilmesi çağrısında bulunmuşlardır.

BİLDİRİYİ İMZALAYAN TEMSİLCİLER

Fulya Soyata

Adnan Menderes Üniversitesi

Tuğba Aydın

Akdeniz Üniversitesi

Alaaddin Paksoy

Anadolu Üniversitesi

Nilüfer Nahya

Ankara Üniversitesi

Özkan Çakıcı

Atatürk Üniversitesi

Mahmut Utku Yalım

Boğaziçi Üniversitesi

Mert Arslanalp

Boğaziçi Üniversitesi

İlter Önder

Çankaya Üniversitesi

Adil Arıker

Çukurova Üniversitesi

Bahar Acarol

Dokuz Eylül Üniversitesi

Elif Çetin

Dokuz Eylül Üniversitesi

Özge Çokiçli

Ege Üniversite

Mine Ekim

Galatasaray Üniversitesi

Nihal Eminoğlu

Gazi Üniversitesi

Reyhan Atasü Topçuoğlu

Hacettepe Üniversitesi

Ferhat Öztutuş

İnönü Üniversitesi

Kenan Evren Duman

İstanbul Üniversitesi

Uğur Büyüktepe

Karadeniz Teknik Üniversitesi

Sercan Evcin

Leuven University

Marie Görkem

Sciences Po Lille and

University of Munster

Faruk Bilal Şener

Maltepe Üniversitesi

Hakan Özger

Maltepe Üniversitesi

Esat Altıntaş

Marmara Üniversitesi

Gökhan Kılınç

Marmara Üniversitesi

Gökhan Sümer

Marmara Üniversitesi

Süleyman Bayındır

Ondokuz Mayıs Üniversitesi

Sinan İncin

Selçuk Üniversitesi

Gökhan Doygun

University of Twente and

University of Munster

Melike Nur Aydın

University of Twente and

University of Munster

Naime Hilal Özer

University of Twente and

University of Munster

Berkin Murat Soylu

Yeditepe Üniversitesi

Bülent Karasu

Yıldız Teknik Üniversitesi

Gökhan Başbuğ

Yıldız Teknik Üniversitesi

“THE ROLE FOR THE UNIVERSITY YOUTH DURING THE NEGOTIATIONS”

2^nd BOĞAZİÇİ APPROACH

18 DECEMBER 2005

ISTANBUL

The symposium “2nd Boğaziçi Meeting Towards the EU: The Role for the University Youth During the Negotiations” was organized by Center For European Studies Student Forum in Boğaziçi University between 16-18 December 2005. After the opening conference in which academicians and politicians elaborated about the needs and suggestions regarding Turkish accession negotiations with the EU; 32 students from 26 universities and 18 departments made presentations. Taking these presentations and discussions made into consideration, a joint declaration was produced and ratified.

The discussions that focused on the feasibility of Turkey’s integration with the EU after Turkey gained the candidateship status in 1999 Helsinki Summit should now move towards a different level since the Turkey officially began the accession negotiations in 3 October 2005. Turkey’s full membership to EU is no more a project but a program. Therefore the main question to focus on is the steps to be taken in order to reach the objective of full membership in the most efficient way. During this process which is expected to last ten years at minimum; university youth should assert its will as well as the governments, political parties, bureaucracy, business associations, trade unions, non-governmental organizations and other related groups. Recalling that Turkey claims the youngest population in Europe; university youth, as prospectively the most effective element, should bear one of the leading roles.

There are three important pillars of the negotiations that will take place between Turkey and EU. These are the “fulfillment of the Copenhagen criteria”, “assuming the acquits communitaire” and “the civil society dialogue”. In the 2nd Boğaziçi Meeting it was stressed over the need for the university youth to play the part in “the social dialogue”.

To complete the process smoothly, it is important to change the outlook of the EU peoples towards Turkey within the next ten years. The change in the historically accumulated prejudices is important for the beginning of the cultural integration; as well as for enabling Turkey’s membership to be ultimately accepted by the EU peoples at the end of the negotiations.

Regarding the domestic public, it is obviously as important to increase the level of consciousness about EU and to begin reflecting on the future of EU. If concrete achievement can be reached in this question; the negotiations will be more participated, transparent and controllable.

The participants to “The Second Boğaziçi Meeting” stressed the importance of enabling the university youth to activate and organize around their different EU visions and dreams and not treating the university youth as a monolithic entity. This basic principal was emphasized as the way for the university youth to project its will on the negotiation process with the widest possible participation.

In the light of the above mentioned, it was argued that:

• It is important particularly to inform the public that the youth organizations and NGOs should contribute to the opinion making process by beginning discussions on the negotiations and the future of EU. Through this they will increase their own knowledge as well as enabling the sharing of opinion and knowledge between the individuals and institutions to be enhanced. Opinion sharing thus created will make the negotiations process more answerable to the public opinion. The effective use of the written and visual press is, for its part, important for informing the public about the EU-Turkish relations in a more objective and fruitful way.

• Students who want to study on EU-Turkish relations find it hard to obtain the necessary tools and resources. Therefore, it is necessary to make effort to increase the number of the courses given about the EU related issues in the universities and internships provided by public or private institutions; and to make pressure on whom it may concern.

• The inadequacy of the foreign language education provided in the universities is also on of the issues to focus on. Both the state and the private sector should play its part to close the foreign language education deficit in Turkey.

• University youth’s active participation in the process is necessary for enabling Turkey to receive the necessary support from the Regional Development Funds, European Investment Bank Credits and similar aid and credit opportunities provided in the context of various EU programs to Turkey.

• In order to eliminate the perception of us-and-them that has been crystallized through history in both EU member states’ publics and in Turkey; it should be provided that the university youth benefits from instruments like the student exchange programs and EU Youth Actions. Therefore, the briefings made within and out of the universities should be increased. Furthermore, it is necessary to make studies on EU’s education and social programs, taking into considerations the problems faced by the university students living in EU member states.

• It would be wise not to see the EU publics as monolithic and put down different public relations and presentation strategies specialized for each one of the countries. In this strategies it is necessary to assert that the Turkey has a say in the future of Europe like the other countries and to show the will it possesses in order to construct that future.

• University youth should keep a careful eye on the bounding decisions taken by the EU regarding Turkey. Hence it is necessary to express that during and after the negotiations Turkey should be assessed relying on the same criteria with the past and present candidate countries. The importance of this assessment for the future of the European integration and Turkey-EU relations should be reminded on all platforms.

• The joint projects and actions that youth organizations and NGOs in Turkey organize in corporation with their European counterparts will both introduce Turkey through the individual contacts thus created and be the beginning of the cultural and social integration. Through an internet portal established in order to achieve this objective, social dialogue between Turkey and EU member states should be strengthened.

The achievement of the above mentioned objectives on the part of the university youth, by contributing to the democratic control over and transparency of the negotiation process; will project the different wills held among the university youth to the process. Through this the negotiation process will be turned from a technical process between the parties into a pluralist and political process that various parts of the society participate.

In the light of all these needs and objectives; the students with their signatures below who have come from 26 universities and 18 departments and took part in the “2nd Boğaziçi Meeting Symposium”, made the call to the both sides of the negotiation process; the European Union and Turkey; for fulfillment of their responsibilities for ensuring the thrust between the sides and strengthening the belief that the process will reach its objective, that is, full membership.